Karate

Debiut na Igrzyskach

Podczas Igrzysk Europejskich Kraków – Małopolska 2023 blisko 100 zawodników i zawodniczek będzie walczyć w kata indywidualnym oraz w kumite w pięciu różnych kategoriach wagowych. Zawody odbędą się w Hali Widowiskowo-Sportowej w Bielsku-Białej.

W 2021 roku karate po raz pierwszy pojawiło się w programie Igrzysk Olimpijskich. W Tokio zawodnicy i zawodniczki rywalizowali w ośmiu konkurencjach: kata indywidualnym kobiet i mężczyzn oraz kumite z podziałem na sześć kategorii wagowych. Klasyfikację medalową wygrała reprezentacja Japonii z dorobkiem jednego medalu złotego, jednego srebrnego i jednego brązowego, ale Azjaci nie zdominowali rywalizacji.

Zakazane lekcje

Tradycyjny sport walki wywodzący się z Azji. Dziś karate jest uprawiane na całym świecie w ponad stu różnych odmianach. Popularność zawdzięcza m.in. filmom, choć te nie zawsze pokazywały prawdziwą twarz tego sportu.

Karate wywodzi się z wyspy Okinawa, gdzie w XV wieku król Sho Shin wprowadził zakaz posiadania broni, a szczególnie mieczy. Miejscowa ludność została zmuszona do poszukiwania innych sposobów obrony, w tym metody walki wręcz, które były początkami karate. Z biegiem lat zmieniło się bardzo dużo, a w latach dwudziestych ubiegłego wieku – za sprawą Gichina Funakoshiego – karate trafiło do Japonii. Dziś to on jest uznawany za ojca współczesnego karate.

W szkole podstawowej Funakoshi poznał mistrza karate Anko Azato, który zaczął udzielać mu lekcji. Karate było zakazane, więc treningi odbywały się w tajemnicy i najczęściej nocą. W 1922 roku Funakoshi dał w Tokio pokaz karate i popularność sportu zaczęła rosnąć. W 1936 roku w japońskiej stolicy została otwarta pierwsza szkoła karate.

Słowo karate najczęściej tłumaczone jest jako „naga (bez broni) ręka”. Pełna nazwa „karate-do” lub „karate-jutsu” oznacza „drogę (sposób) pustych rąk. Pierwotnie nazwa oznaczała „chińską rękę”, „chiński sposób walki”, ale w Japonii znacznie lepiej przyjął się ten pierwszy zapis.